Saltu al enhavo

Suverenoj de Bretonio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La suverenoj de Bretonio estas la reĝoj kaj dukoj, kiuj regis Bretonion (Reĝlando de Bretonio kaj duklando de Bretonio) ĝis en 1547, escepte de tri periodoj : la heredaj militoj inter la domo de Vannes kaj tiu de Rennes, de 874 ĝis 890 ; la normanda invado de Bretonio en la unua parto de la 10-a jc ; kaj la hereda milito de Bretonio de 1341 ĝis 1365.

La lasta suvereno de Bretonio estis la daŭfeno kaj duko Henriko de Francio, filo de la reĝo Francisko la 1-a. Lia kronado kiel reĝo de Francio, la 31-an de marto 1547, efektivigis la unuiĝon de la duklando al la reĝlando de Francio. La naskiĝdato de la unuigita kaj sendependa Bretonio estas daŭre kontestata. La akceptita dato estas la batalo de Ballon gajnita de la trupoj de Nevenoeo la 22-an de novembro 845. Aliflanke, iuj konsideras ke la traktato de Angers en 851 subskribita inter Erispoe kaj Karlo la 2-a, la Kalva estas la « naskiĝakto de la reĝlando de Bretonio ».

Reĝoj kaj princoj de Bretonio

[redakti | redakti fonton]

Reĝoj de la frua mezepoko

[redakti | redakti fonton]
Portreto Regno Titolo Notoj
Morvan ĉ. 818 Morvan Lez-Breizh
Reĝo de la bretonoj ĉirkaŭ Priziac
Wiomarc'h ĉ. 822 ĝis ĉ. 825 Wiomarc'h
Estro aŭ reĝo de la nordorientaj bretonoj

Reĝoj de Bretonio

[redakti | redakti fonton]

Aneksaĵoj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Notoj kaj referencoj

[redakti | redakti fonton]